اى نخل ریاض علوى برگ و برت سوخت
از آتش بیداد ز پا تا به سرت سوخت

اى یازدهم اختر پر نور ولایت
خورشید ز هجر رخ همچون قمرت سوخت

اى پاره قلب نبى و زاده زهرا
از آتش زهر ستم و کین جگرت سوخت

از داغ جهان سوزِ تو در دشت محبّت
چون لاله سوزان دل مهدى پسرت سوخت

چون مشعل افروخته در سوگ و عزایت
اى واى دل مهدى نیکوسیرت سوخت

در فصل شباب از ستم و کینه دشمن
چون شمع شب افروز ز پا تا به سرت سوخت

اى جان جهان «زارع» سوخته دل گفت
قلب همه از داغ دل پرشررت سوخت